Meloen

Meloenen kweken
De suikermeloen, Cucumis melo, is al duizenden jaren bekend in Iran en India en Egypte. De Grieken en Romeinen kenden de meloen al. Meloen bevat veel caroteen: 0,1 tot 2,5 mg per 100 g. Hoe feller de oranje kleur, hoe meer caroteen de meloen bevat. Meloen bevat weinig energie (210 kJ per 100g) en zeer veel water (88-95%). De vrucht bevat gemiddeld 25 mg vitamine C. Meloen is moeilijk verteerbaar en heeft een zeker laxerend effect. Er wordt een viertal meloentypen onderscheiden:

• Kanteloep-/Kantaloepmeloenen. De naam is afgeleid van Cantalupo, een gehuchtje in de buurt van Rome. Ze zijn rond of iets afgeplat van vorm en zijn aan de buitenkant verdeeld in segmenten of bedekt met wratachtige knobbels.
• Gladde meloenen, zoals honing- of suikermeloen. Dit type moet lang rijpen en wordt vooral in de winter aangevoerd. 
• Netmeloenen zijn meloenen met een kurkachtig lichtbruin of wit netwerk op de schil. De schil zelf is glad of gesegmenteerd. 
• Ogenmeloen zijn een kruising tussen een meloen van het kantaloeptype en een netmeloen.

De watermeloen , Citrullus lanatus of Citrullus vulgaris, is een vrucht met vochtig, zoet vruchtvlees met van alle vruchten het hoogste gehalte aan lycopeen, een helderrood carotenoïde, gebruikt voor het kleuren van voedingsmiddelen. In het vruchtvlees zitten de pitten.